Als vrijwilliger op de ijzertijd boerderij in Dongen (sept. 2018) zag ik een vrouw die aan het naaldbinden was.
Zij maakte een muts die geen gaatjes had, aangezien ik een kaal hoofd heb (heb het al gauw koud als ik geen muts/pet op heb) was mijn nieuwsgierigheid al meteen gewekt en had maar een gedachten “dat wil ik ook kunnen”.
Thuis gekomen boek bestelt in de Noorse taal, en helaas geen Engelse vertaling erbij.
Toen met mijn telefoon stukken tekst vertaalt en gelukkig stonden er veel plaatjes in en proberen maar….
Met één Naald.
Naaldbinden begint met één naald, eerst een lekkere magnum want het houtje is mooi dun en ook nog van beuken hout.
Met een keukenmesje en wat schuurpapier maak je je eigen naald 🙂
In het begin gebruikte ik een acryl draad wat weer uit 2 draadjes bestond.
Ik probeerde het opnieuw, gooide dit resultaat meteen weg.
Probeerde het opnieuw en opnieuw, vloekte wat, want visnetten breien, touw maken, wol spinnen, vuur maken, vliegvissen, beeldhouwen en tekenen heb ik ook geleerd en juist dit naaldbinden lukte g……… niet !!!!! .
YouTube.
Een paar weken gestopt met het proberen en …..YouTube filmpjes gekeken, op pauze gezet dan print screen maken en opnieuw proberen.
De YouTube filmpjes zijn ook veels te snel.
Nog een paar boeken gekocht dit keer Deens en Zweedse taal en ook een Duits boek.
Het Deense en het Zweedse boek is ook gelukkig gedeeltelijk in het Engels vertaalt en dat Duitse boek is heel goed. Het Duitse boek heet : Nadelbinden Was ist denn das? van Ulrike Claßen-Büttner. Nadat ik mijn Duits handboek nog een keertje gelezen had ging het al een stukje beter.
Wol in plaats van acryl
Op de youtube filmpjes zag ik dat ze een enkele wollen draad gebruikte en toen ging het al weer wat beter, het zachtjes vloeken verdween en mijn zelfvertrouwen ging een stuk vooruit toen ik mijn Middelvinger ook ging gebruiken.
In al de boeken en op de YouTube filmpjes gebruikt men bij het naaldbinden de duim en de wijsvinger en dit zorgde voor draaiende wol rond mijn duim, kramp in mijn vingers, probeersels om van te huilen en een hele hoop frustraties en stresssss.
De middelvinger erbij.
Door duim, wijsvinger en middelvinger op een ontspannen manier tegen elkaar te houden (niet knijpen a.u.b.) ontstaat er een driehoek.
In de boorkop van een boormachine word het boortje ook op 3 punten in het midden gehouden was de gedachten.
Bij deze nieuwe methode gaat de naald door de ontstane driehoek van mijn duim en 2 vingers. Geen krampachtig stevig vasthouden van de wol om je duim en een naald die tussen je vingers door glijd en daardoor gemakkelijk en relaxed kan gebruiken.
De wol draaide niet meer rond mijn duim en nu ging het niet wat beter maar heel goed! Ik werd er super blij van dat het eindelijk lukte.
De steken werden even groot en gelijkmatig, (o.a. door de duimlus in het midden van mijn duimnagel te houden) alle frustratie en stress verdween als sneeuw voor de zon.
Een nieuwe hobby, passie, lifestyle en een nieuwe techniek was een feit 🙂
En nu de volgende uitdaging, een muts naaldbinden die niet koud door gaatjes tocht voor mijn kale hoofd.
De steek die ik gebruikt heb voor bovenstaande muts is de Finse steek 2 + 2 en met F1 als verbinding steek.
Wol en …... In het begin gebruikte ik 100 % wol en 1 ply garen dit omdat je de stukken wol aan elkaar kunt vilten en dit dikke garen ging gemakkelijk.
Nu gebruik ik acryl/wol garens (2, 3-ply garens) als er maar minimaal 20 % wol in zit om de stukken draden aan elkaar te vilten.
Door de uni-knoop of de Russian joint kun je ook garens gebruiken zonder wol b.v. 100 % Acryl.
Je kunt eigenlijk allerlei garens gebruiken heb ik ontdekt via mijn volgers van Instagram en Facebook o.a. van vlas, jute, raffia, hennep touw, en de lijst wordt langer……
Het is nu 12 september 2023 en ga ik mijn eigen 100 % wol of alpaca spinnen, om met mijn eigen garens te gaan naaldbinden.
